مطالعه جامعه شناختی رابطه توسعه با نابرابری اجتماعی و فقر با تأکید بر نرخ بیکاری و جرائم (مطالعه موردی شهر تهران)

چکیده

مطالعات اخیر نشان می‌دهد که مناطق شمالی تهران از امکانات و شاخص‌های توسعه‌یافتگی اقتصادی، اجتماعی و زیرساختی بالاتری برخوردار هستند، در حالی که بخش‌های جنوبی و جنوب‌شرقی به‌عنوان کانون‌های فقر و محرومیت، با معضلات جدی اقتصادی و اجتماعی مواجه‌اند. هدف از پژوهش مطالعه جامعه شناختی رابطه توسعه با نابرابری اجتماعی و فقر با تأکید بر نرخ بیکاری و جرائم در شهر تهران بود. پژوهش حاضر از روش ترکیبی کمی و کیفی بهره می­گیرد. در بخش کیفی، از روش تحلیل محتوای کیفی از نوع  استقرایی استفاده شد. جامعه آماری در این بخش 15 نفر از متخصصان در حوزه­های مددکاری اجتماعی و مدیریت شهری به شمار می­روند داده‌ها از طریق مصاحبه‌های نیمه‌ساختاریافته جمع‌آوری شد. برای تحلیل این داده‌ها از روش کدگذاری باز، محوری و گزینشی استفاده گردید.در بخش کمی جامعه آماری کلیه شهروندان در مناطق مختلف شهر تهران بودند. برای انتخاب نمونه، ابتدا چهار منطقه نمونه از تهران به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند (مناطق 3 شمال، 22 غرب، 12 جنوب و 4 شرق)، سپس نمونه‌گیری تصادفی ساده از میان شهروندان هر منطقه انجام شد حجم نمونه نهایی 382  نفر تعیین شد. ابزار گردآوری داده‌ها، پرسشنامه محقق‌ساخته بود تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از از نرم‌افزارSPSS نسخه ۲۶ بود. نتایج نشان داد در خصوص رابطه بین توسعه‌یافتگی در مناطق شهر تهران و نرخ بیکاری ضریب همبستگی منفی نشان داد که در مناطق توسعه‌یافته، نرخ بیکاری کمتر است. تحلیل همبستگی نشان داد که بین سطح توسعه‌یافتگی و نرخ جرایم رابطه‌ای منفی و معنادار وجود دارد.