شناسایی شاخص‌های توانمندسازی معلمان برای اجرای آموزش اخلاقی پایدار

نویسندگان

    فاطمه شریفیان گروه مدیریت آموزشی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
    حمیدرضا صادقی * گروه مدیریت آموزشی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران sadeghi.hmdrz@gmail.com

کلمات کلیدی:

معنابخشی اجتماعی, آموزش توسعه‌محور, یادگیری معنادار, هویت آموزشی, تعامل اجتماعی, تحلیل مضمون

چکیده

هدف از این پژوهش شناسایی ابعاد معنابخشی اجتماعی در فرآیند آموزش توسعه‌محور با بهره‌گیری از روش‌شناسی کیفی بود. پژوهش حاضر با رویکرد کیفی و با استفاده از مصاحبه‌های نیمه‌ساخت‌یافته با ۲۱ نفر از معلمان، کارشناسان و متخصصان آموزشی در شهر تهران انجام شد. انتخاب مشارکت‌کنندگان به شیوه نمونه‌گیری هدفمند و تا رسیدن به اشباع نظری ادامه یافت. داده‌ها با روش تحلیل مضمون و با استفاده از نرم‌افزار NVivo تحلیل شدند تا الگوهای مفهومی و ابعاد معنابخشی در بافت آموزش توسعه‌محور استخراج شوند. تحلیل داده‌ها منجر به شناسایی سه مقوله اصلی شامل «تعامل اجتماعی هدفمند»، «بازنمایی هویت و معنا در آموزش» و «تسهیل کنش معنادار در یادگیری» شد. هر یک از این مقوله‌ها دارای چندین زیرمقوله و مفاهیم باز بودند که نشان می‌دهد معنابخشی اجتماعی پدیده‌ای چندبعدی و مرتبط با شبکه‌ای از عوامل فردی، فرهنگی و تعاملی است. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که آموزش توسعه‌محور زمانی می‌تواند به یادگیری معنادار منجر شود که از طریق تقویت تعاملات اجتماعی، بازتاب هویتی و فراهم‌سازی بسترهای کنش آگاهانه اجتماعی، به فرایند تولید معنا در یادگیرندگان یاری رساند. این نتایج می‌تواند مبنای طراحی برنامه‌های درسی، آموزش معلمان و اصلاح سیاست‌های آموزشی قرار گیرد.

دانلودها

دسترسی به دانلود اطلاعات مقدور نیست.

مراجع

Biesta, G. (2010). Good education in an age of measurement: Ethics, politics, democracy. Routledge.

Bruner, J. (1996). The culture of education. Harvard University Press.

Gay, G. (2010). Culturally responsive teaching: Theory, research, and practice. Teachers College Press.

Hmelo-Silver, C. E. (2004). Problem-based learning: What and how do students learn?. Educational Psychology Review, 16(3), 235–266.

Hook, D. (2016). Critical psychology. Routledge.

Illeris, K. (2009). Contemporary theories of learning: Learning theorists in their own words. Routledge.

Mezirow, J. (1991). Transformative dimensions of adult learning. Jossey-Bass.

Mezirow, J. (1997). Transformative learning: Theory to practice. New Directions for Adult and Continuing Education, 1997(74), 5–12.

UNESCO. (2015). Rethinking education: Towards a global common good? Paris: UNESCO.

Van Manen, M. (2002). Writing in the dark: Phenomenological studies in interpretive inquiry. The Althouse Press.

Vygotsky, L. S. (1978). Mind in society: The development of higher psychological processes. Harvard University Press.

Wright, L. (2020). Social learning environments and their role in meaning-making in secondary education. Journal of Educational Change, 21(2), 165–183.

دانلود

چاپ شده

۱۴۰۳/۰۱/۱۵

ارسال

۱۴۰۲/۱۱/۰۳

بازنگری

۱۴۰۲/۱۲/۱۰

پذیرش

۱۴۰۳/۰۱/۰۱

شماره

نوع مقاله

مقالات

ارجاع به مقاله

شریفیان ف.، و صادقی ح. (1403). شناسایی شاخص‌های توانمندسازی معلمان برای اجرای آموزش اخلاقی پایدار. آموزش، تربیت و توسعه پایدار، 2(1)، 1-9. https://journaltesd.com/index.php/tesd/article/view/40

مقالات مشابه

1-10 از 53

همچنین برای این مقاله می‌توانید شروع جستجوی پیشرفته مقالات مشابه.